دفترچه گفت :

تصور نميکنم درک اين دور باطل که قدرت انتخاب رو بيش از آنکه به مردم دهد در دستان رهبر قرار ميده براي شما دشوار باشه. همين قدرت فائقه در زمان شاه با مکانيسمهاي متفاوت در انتخاب اعضاي مجلس سنا (تاسيس 1328) نمود يافت. با وجود تفاوت مکانيسمهاي آن دو در حفظ انحصار ولي تقريبا خروجي هر دو سيستم به اقتدار گرايي فردي نزديکه آن يکي در تسلط بر مجلس سنا و ديگري در کنترل مستقيم شوراي نگهبان و مهار غير مستقيم خبرگان. رهبري که با چنين سلطه اي بر خبرگان و شوراي نگهبان (به عنوان کانون اصلي فيلترينگ انتخابات) بر طبق اصل 110 قانون اساسي حجم گسترده اي از اختيارات و عزل و نصبهاي متعدد را در اختيار فردي خود قبضه کرده.

و من گفتم :

در کامنت قبلي توضيح کافي داده شد در باره ي دور توهمي که به دليل کمبود آگاهي هاتون ازش ياد کرديد و همچنان در حال مثال آوردن از ذوران شاه که اقتدار گرايي رهبر هست . اگر اين اقتدار گرايي که مي گيد الان هم مثالي داريد براش بياريد اگر نداريد لطفا دليل تفاوت هاي بسيار زياد بين مجلس 6 و 7 و همچنين رياست جمهوري آقاي خاتمي و آقاي احمدي نژاد رو با الگوي خودتون توضيح بديد . در باره ي شوراي نگهبان هم اگر قدرت 6 فقيه و راي شون بيشتر از حقوق دان ها بود اين حرف شما رو مي شد قبول کرد ولي توقع نداريد که التزام به قانون اساسي يک کشور برداشته بشه که ؟ بر طبق اصل 110 هم قدرت تفويض مي شه عزل و نصب ها هم همه با پيشنهاد صورت مي گره و مرجعي به نام رهبري تاييد مي کنه و اصولا اونقدر وقت موجود نيست که رهبر در هر مسئله اي دخالت کنه که طبق قانون اساسي وظيفه اصلي رهبري تعيين جهت کلي نظام هست و عزل ها هم تا به حال يا در پايان دوره ها بوده يا مثل بني صدر با پيشنهاد مجلس . پس سعي کنيد براي ايده هاتون دلايل احتمالي نياريد و طبق اون چيزي که بايد قضاوت کنيد .