البته مي‏شه يه جور ديگه هم به قضيه نگاه كرد؛ احساس خوشبختي.

به نظر من احساس خوشبختي و لذت بردن از زندگي توي وجود اون بچه بيشتر از اون احساس خوشبختي‏ايه كه شخصيت‏هاي اين روايت دارن.

خوشبختي اون بچه خيلي دم دسته؛ خيلي هم بسيطه. اما خوشبختي ما خيلي پيچيده‏ست. خوشبختي يا احساس خوشبختي.

اون پسربچه اگه توي يه ساعت 20 تا فال بفروشه خوش‏حال‏ترين آدم روي زمين مي‏شه؛ اما ما گرچه زياد تفاوتي با اون نداريم و يه اتفاق كوچيك مي‏تونه كلي احساس خوشبختي به‏مون تزريق كنه؛ اما به هر حال اون احساس توي ما خيلي پيچيده‏تر و سخت‏تره.

از اين يادداشت‏تون خيلي لذت بردم؛ شايد به خاطر اين‏كه بي‏واسطه از ذهن نويسنده به ذهن مخاطب منتقل مي‏شه؛ نه نيازي به استدلال زياد داره و نه توجيه و تاويل.

موفق باشيد.